Dowód z przesłuchania strony na podstawie art. 299 k.p.c.

Opublikowany dnia 13 paź. 2016

Przesłuchanie strony

„FreeImages.com/Ben Ullman”  Przesłuchanie strony

Kinga Pietraszewska-Mielczarek Radca prawny Gdańsk

Sąd Apelacyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 26 czerwca 2015 r. w sprawie oznaczonej sygn. akt I ACa 176/15 przypomniał, iż nie należy dopuszczać dowodu z przesłuchania stron, jeżeli sąd za pomocą innych środków dowodowych wyrobi sobie przekonanie co do stanu faktycznego i zgłoszonych przez strony żądań. Dowód z zeznań stron ma bowiem charakter pomocniczy.

W świetle art. 299 k.p.c., jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych lub w ich braku pozostały niewyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, sąd dla wyjaśnienia tych faktów zarządzi dowód z przesłuchania stron.

Sąd Apelacyjny podkreślił, iż dowód z przesłuchania stron powinien być przeprowadzony jedynie wówczas, gdy za pomocą innych środków dowodowych nie zostały ostatecznie wyjaśnione fakty istotne dla rozstrzygnięcia sporu stron. Oznacza to, że  nie należy dopuszczać dowodu z przesłuchania stron, jeżeli sąd za pomocą innych środków dowodowych jest w stanie nabrać przekonania co do stanu faktycznego i zgłoszonych przez strony żądań (Kodeks postępowania cywilnego-komentarz, Wyd. Lex, W-wa 2013, t. I, str. 970).

W praktyce sądowej zagadnienie przeprowadzenia dowodu z przesłuchania stron na ogół aktualizuje się po przeprowadzeniu innych środków dowodowych, ponieważ wówczas można mówić o niewyjaśnieniu faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Nawet zgodny wniosek stron nie obliguje sądu do ich przesłuchania, jeżeli sąd uzna, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie pozwala na ocenę istotnych w sprawie faktów (Wyrok SN z dnia 17 stycznia 1966 r., II PR 486/65).

Gdy z przyczyn natury faktycznej lub prawnej przesłuchać można co do okoliczności spornych jedną tylko stronę, sąd oceni, czy mimo to należy przesłuchać tę stronę, czy też dowód ten pominąć w zupełności. Sąd postąpi podobnie gdy druga strona nie stawiła się na przesłuchanie stron lub odmówiła zeznań. Za okoliczności sporne mogą być uznane jedynie fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, przy czym wystarczy, iż budzą one wątpliwości sądu, nie muszą być to fakty, które są sporne pomiędzy stronami.