Radca prawny Aleksandra Nadolska
Od 1 stycznia 2016 r. zastosowanie mają przepisy (za wyjątkiem tych określonych w ust. 3-5 art. 99, które co do zasady zaczęły obowiązywać wcześniej) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.Urz.UE L 225/1 z dnia 30 lipca 2014 r., poz. 1-90). Rozporządzenie jest bezpośrednio stosowane przez te kraje, które są uczestnikami jednolitego mechanizmu nadzoru (SSM), tj. kraje należące do strefy euro oraz kraje, które nawiązały bliską współpracę z Europejskim Bankiem Centralnym w ramach tego mechanizmu.
Utworzenie jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w obrębie prawnych i instytucjonalnych ram UE, podobnie jak to miało miejsce w przypadku jednolitego mechanizmu nadzorczego, stanowi niezbędny krok na drodze do ukończenia tworzenia unii gospodarczej i walutowej oraz, w szerszym ujęciu, służy ochronie demokratycznego i instytucjonalnego porządku UE. Ma on być skuteczniejszy niż sieć krajowych organów odpowiedzialnych za restrukturyzację i uporządkowaną likwidację banków, w szczególności w odniesieniu do transgranicznych grup bankowych, dla których w czasach kryzysu szybkość i koordynacja ma zasadnicze znaczenie ze względu na konieczność minimalizacji kosztów i odzyskiwania wiarygodności. Powinien przynieść również znaczne korzyści skali i przyczynić się do uniknięcia negatywnych skutków zewnętrznych, które mogą wynikać z decyzji o wyłącznie krajowym charakterze.
Rozporządzenie wraz z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.Urz.UE L 173/190 z dnia 12 czerwca 2014 r.), której przepisy obowiązują wszystkie państwa członkowskie, w tym także Polskę, stanowi uzupełnienie jednolitego mechanizmu nadzorczego oraz systemu gwarantowania depozytów, co jest niezbędne dla osiągnięcia dobrze funkcjonującej unii rynku finansowego.